Czary powszechnie uważano za skuteczne w Europie XVI wieku. Jak zauważa Historic UK „… w XVI wieku przyjęto część życia na wsi, że byli uzdrowiciele, którzy praktykowali magię i handlowali ziołami i lekami”.
I była też wroga strona. W Historii Lancashire z 1867 r. Thomas Baines napisał: „W XVI wieku całe dzielnice w niektórych częściach Lancashire wydawały się zanieczyszczone obecnością czarownic; ludzie i bestie mieli marnować się pod ich urokiem, a złudzenia, które żerowały na uczonych i wulgarnych, nie pozwoliły żadnej rodzinie przypuszczać, że są poza zasięgiem mocy czarownicy. ”
Kiedy głęboko religijny protestancki król Jakub I przybył na tron Anglii w 1603 r., Prześladowano tych, którzy uważali się za praktykujących czary.
Księga Króla
Przed wstąpieniem na tron Anglii i Irlandii James był królem Szkocji od 1567 r., Kiedy to jako dziecko otrzymał koronę.
W 1590 r. Poślubił Annę, córkę króla Danii i Norwegii. W tym czasie duński sąd miał obsesję na punkcie czarów. Po powrocie do Szkocji ze swoją narzeczoną statek Jamesa wpadł w szereg burz. W Kopenhadze zdecydowano, że zła pogoda jest dziełem czarowników. Tortury ujawniły nazwiska tych, którzy nękali statek burzami, a na stosie były oparzenia.
James był przekonany, że duńskie czarownice konspirowały z ludźmi praktykującymi czarną sztukę w Szkocji. Odbywały się tam procesy, a następnie egzekucje.
W tej atmosferze James zaczął pisać książkę Demonologia (1597). W nim monarcha pisał o konieczności identyfikacji wiedźm i powstrzymania zła, jakie przynieśli społeczeństwu. Profesor Ronald Hutton z University of Bristol twierdzi, że książka „była mandatem Brytyjczyków do walki z czarownicami”.
Kiedy Jakub został królem Anglii i Irlandii, a także Szkocji, od monarchy rozeszła się wiadomość, że sędziowie mają zbierać wiedźmy. To prowadzi nas do wioski Pendle w Lancashire.
Pendle Trials
Wieś Pendle znajduje się we wschodnim Lancashire na obszarze „uważanym za dzikie i bezprawne społeczeństwo” ( Historic UK .).
Pozostały tu uczucia rzymskokatolickie, co oznaczało sprzeciw protestanckiego króla i jego poruczników, z których jednym był Roger Nowell.
W marcu 1612 r. Jedno urządzenie Alison napotkało handlarza. Doszło do kłótni i Alison rzuciła klątwę na mężczyznę, który następnie doznał udaru bez skutku śmiertelnego.
Sędzia Nowell usłyszał o tym i przeprowadził wywiad z Alison. Wygląda na to, że przeraziła ją własna moc uderzenia mężczyzny i przyznała się do winy, ale powiedziała, że inna rodzina, Chattox, z którą jej rodzina miała spór, jest winna umieszczenia zaklęcia na czterech ludziach i zabicia ich.
Nowell dostrzegł możliwość rozwoju kariery. Grupa ludzi oskarżających się o czary i osądzających ich za uprawianie czarnej sztuki lub katolicyzmu, nie miało znaczenia, który z nich byłby piórkiem w jego czapce.
Następnie król Jakub wydał rozkaz, aby wszyscy chodzili do kościoła w Wielki Piątek. Ci, którzy odmówią, poniosą karę. Rodzina Demdike / Devices postanowiła pominąć nabożeństwa, ukradła owcę i odbyła spotkanie (niektórzy twierdzą, że była to impreza). Wygląda na to, że niektórzy z konkurencyjnych potomków Chattox również smakowali pieczonej baraniny.
Aresztowano członków rodziny Demdike i Chattox. Kilka innych również zostało zdobytych.
Świadectwo Jennet Device
W swojej książce rozpętającej wściekłość państwa na czarownice i czarnoksiężników James I wyraził pogląd, że normalny proces nie musi być przestrzegany przez okultystów prokuratorskich. Oskarżone czarownice nie miały prawa do obrony ani nie mogły wezwać świadków we własnym imieniu. Ponadto król napisał: „Dzieci, kobiety i kłamcy mogą być świadkami zdrady stanu przeciwko Bogu”.
Tak więc tutaj mamy dziewięcioletnią Jennet Device wchodzącą na salę sądową w celu złożenia zeznań. Jej matka i wielu członków jej rodziny, w tym przyrodnia siostra Alison, zostali oskarżeni w procesie.
Thomas Potts był sekretarzem sądu i na podstawie swoich notatek napisał najlepiej sprzedającą się książkę o procesie The Wonderful Discoverie of Witches in the Countie of Lancaster .
Powiedział, jak kiedy Jennet weszła na dwór, jej matka, Elizabeth krzyczała. Dziecko zostało następnie wyciągnięte na stół i zeznało.
„Moja matka jest czarownicą i wiem, że to prawda. Widziałem jej ducha na podobieństwo brązowego psa, który nazywała Ball. Pies zapytał, co by mu kazała, a ona odpowiedziała, że każe mu pomóc w zabiciu.
„O godzinie 12 przyszło do naszego domu około 20 osób - moja mama powiedziała mi, że wszystkie były czarownicami”.
Oskarżyła sześć osób o bycie czarownicami oprócz matki i brata. Inni przyznali się do bycia czarownicami podczas przesłuchania.
Jury wydało winy na 10 oskarżonych. Procedura odwoławcza była prosta; nie było jednego. Dzień po rozprawie, 20 sierpnia 1612 r., Dziesięć osób zabrano do Gallows Hill w Lancaster i powieszono. Byli to Anne Chattox, Anne Redfern, Elizabeth Device, James Device, Alison Device, Jane Bullock, John Bullock, Katherine Hewitt, Alice Nutter i Isobel Robey.
Factoidy premiowe
- Jennet Device, której zeznania doprowadziły do egzekucji większości jej rodziny, sama została oskarżona o czary 20 lat później. Dziwnym echem procesu z 1612 r. 10-letni Edmund Robinson zeznał przeciwko Jennet. Ona i pozostałe 16 osób oskarżonych o nią miało sędziego o niezależnym umyśle. Sędzia skierował sprawę do tajnej rady, mimo że sędzia uznał ją za winną. Edmund Robinson przyznał, że kłamał, a Jennet i jego współoskarżeni zostali uznani za niewinnych.
- W 1692 r. Procesy czarownic w Salem w stanie Massachusetts posłały 19 osób na szubienicę. Wiele dowodów przeciwko oskarżonemu pochodziło od dzieci.
- Górny szacunek liczby osób straconych za bycie czarownicami w Europie wynosi 9 milionów, z czego 85 procent to kobiety. Ale wielu historyków uważa, że to przesada. Większość egzekucji polegała na spaleniu na stosie.
- Polowania na czarownice są kontynuowane dzisiaj w Indiach i innych krajach. W styczniu 2018 r. Firma Scientific American poinformowała, że „według danych National Crime Records Bureau w Indiach ponad 2000 Indian zostało ściganych, torturowanych i zabijanych podczas takich polowań w latach 2000–2016. Aktywiści i dziennikarze twierdzą, że liczba ta jest znacznie wyższa, ponieważ większość stanów nie wymienia czarów jako motywu morderstwa. ”
Źródła
- „The Pendle Witch Trial of 1612.” Pendlewitches.co.uk, bez daty.
- „Proces czarownic, który przeszedł do historii prawnej”. Frances Cronin, BBC News, 17 sierpnia 2011 r
- „Pendle Witches”. Ellen Castelow, Historic UK ., Bez daty.
- „Lancashire Witch Trials.” Lancaster Castle, bez daty.
- „Dzisiaj poluje na czarownice: wykorzystywanie kobiet, przesądy i morderstwa w Indiach.” Seema Yasmin, Scientific American, 11 stycznia 2018 r.
