Brigid: Celtic Goddess and Catholic Catholic

Brygida, Bogini i Święty

Brygida: Patronka Bogini Irlandii

Jak to możliwe, że Brigid, pogańska bogini Irlandii, stała się czczoną katolicką Świętą Brygidą? No cóż, chłopaki i dziewczęta, Irlandia jest krajem, w którym wróżki i małe ludki żyją na planach astralnych, i okazuje się, że ich umysły są otwarte na wiele tajemnic życia. Tylko odrobina blarney od ludzi, którzy żyli, kochali i czcili ziemię, pomaga odkryć, że kobieta czczona teraz jako Święta, jest także Boginią, która symbolizuje przetrwanie wbrew wszelkim przeciwnościom, Brigid.

Celtyccy i pogańscy ludzie uważają, że cała przyroda jest święta i potężna, np. Studnie, rzeki, jeziora, kwiaty i pasma górskie. Ale potężny dąb jest najświętszy ze wszystkich. Brygida podobno urodziła się w Kildare, co oznacza „kościół dębu”. Dwa wielkie wpływy na duchowość Irlandii to chrześcijaństwo i pogaństwo. Największe różnice to miejsca, w których odbywa się prawdziwe nabożeństwo. Chrześcijanie wolą czcić w domu, gdzie niewierzący znajdują się poza murami budynku. Celtowie odnaleźli świętość wszędzie, gdzie mogli poczuć siłę natury, a druidzi lub pogańscy kapłani zawsze szukali dębu w gaju, aby zorganizować ceremonię.

Brigid: Bridge Between Pagan and Saint

Pielgrzymi odkrywający na nowo swoje irlandzkie korzenie lub grupy pogańskie, które chcą odprawić rytuały Bogini w Irlandii, mogą odkryć, że Irlandczycy mogą nie chcieć uznać celtyckiej przeszłości Brygidy. Inni będą bardziej otwarci, mówiąc: „Ach, czy ona nie była Boginią, zanim jeszcze była Świętą?”. Dla większości tożsamość Świętego jako pogańskiego i świętego łączy się i to nie jest problem. To właściwie część jej odwołania. Pozwala poganom na przyjęcie Brygidy, ale nadal pozostaje w chrześcijańskiej społeczności. Irlandczycy nazywają takich ludzi „jasnozielonymi poganami”, ponieważ chcą wzbogacić swój katolicyzm o kobiece energie Bogini. Kościół rzymski był dość tolerancyjny wobec różnych wierzeń, kiedy pomagał im w przejmowaniu ziemi przez żyjących na niej ludzi. Jest nawet tolerancyjny wobec kultu Maryi, ponieważ jak mogą walczyć z tymi, którzy chcą czcić Matkę Jezusa?

Pogaństwo i katolicyzm łączą się w Irlandii w sposób niemożliwy do rozdzielenia i potrzebują siebie nawzajem, aby przetrwać. Sanktuarium Brygidy w Kildare było świątynią w czasach starożytnych i klasztorem w czasach chrześcijańskich. Dziś jest to miejsce, w którym ludzie gromadzą się, aby wypełnić różnice, które pozostały przy życiu między irlandzkimi katolikami i protestantami, między chrześcijanami i poganami oraz między mężczyznami i kobietami. Słowo Brigid oznacza „jasny” lub „wysoki”, a wszystkie stare świątynie Bogini były nazywane imionami z „mostem” w nich.

Brygida świętuje naturę jako religię

Poganie, którzy odwiedzają Irlandię i oczekują pożarów Beltane i tym podobnych, są czasami rozczarowani. Pisarka spotkała się z autorką Patricią Monaghan podczas podpisywania książki i była w stanie usłyszeć jej ożywione dyskusje na temat jej podróży do Irlandii jako wyznawcy pogaństwa. Powracają do istnienia, podobnie jak kult bogini. Ale te prymitywne obrzędy, które przetrwały, są utrzymywane w tajemnicy, trzeba wiedzieć, gdzie szukać osób o podobnych poglądach, aby je celebrować. Irlandczycy są zirytowani „czarownicami” przemierzającymi wieś, którzy tak naprawdę nie rozumieją powagi, z jaką kochają swoją ziemię. Mimo to Irlandczycy zachowują stary politeizm. Psycholog David Miller wyjaśnia: „monoteizm skłania się ku albo myśleniu: coś jest boskie, albo nie. Święte i przyziemne są oddzielone nieprzekraczalną przepaścią i dualistycznym światopoglądem, prowadzącym do wyłączności. Politeizm zachęca zarówno do / i podejścia. Płynący strumyk jest zarówno zbiornikiem wodnym, jak i boginią. Bogini jest zarówno wewnętrzna, jak i zewnętrzna, immanentna i transcendentna. Zamiast dualizmu mamy różnorodność; Irlandzka bogini Danu z jednej strony, Brygida z drugiej, Maryja w trzeciej. Przy takim politeistycznym spojrzeniu na świat można być jednocześnie w pełni katolikiem i poganinem ”.

Brigid jest Celtycką Potrójną Boginią

Brygida została przedstawiona jako potrójna bogini lub trzy siostrzane boginie, które łączyły to imię. Była władcą transformacji, boginią kowala, choroby zdrowia, położną i boginią uzdrawiania. Potrójna Brygida była córką boga Ziemi i dzieli się swoimi mocami obfitości. Rządziła pomysłami w sztuce jako bogini poezji. Była połączona z magiczną krową, której nigdy nie zabrakło mleka, z ogniem, jak w słońcu i palenisku, i z wodą, szczególnie taką, jaką można znaleźć w źródłach leczniczych. Chociaż Kildare jest uważane za centrum kultu dla Brygidy, nie ma tam żadnych pogańskich zapisów świątyni. Nie jest to jednak niczym niezwykłym, ponieważ Celtowie mieli tylko podstawowy język pisany, a większość ich historii jest zapamiętywana w piosenkach lub opowiadaniach ustnych. W innych krajach zniszczenie Bardów (druidów), którzy śpiewali te opowieści, może wymazać pokolenia historii. Ale kiedy irlandzcy mnisi zmieszali się z chrześcijanami, dostarczyło to większości spisanej historii o mitologii celtyckiej.

Mówi się, że Brigid została ochrzczona przez Świętego Patryka i potraktowała to tak poważnie, że postanowiła zostać zakonnicą. Jej ojciec nie nawrócił się i szybko zaaranżował małżeństwo, które Brigid uznała za nieodpowiednie dla siebie. Więc dokonała swojego pierwszego, bardzo dziwnego, cudu. Zmrużyła oczy, by wyskoczyć z głowy, aby stała się niepożądana dla męża. Udało się, a potem znów wróciła oczami i przemierzyła Irlandię z bandą mniszek do Kildare, aby znaleźć miejsce na budowę klasztoru. Znalazła miejsce w pobliżu dużego, świętego dębu, ale musiała oszukać właściciela ziemi, by dał jej to, czego potrzebowała. Twierdziła, że ​​potrzebuje tylko tyle ziemi, ile może pokryć płaszcz. Ale potem dokonała cudu drugiego, a płaszcz lub płaszcz rozszerzył się na wiele mil pięknego krajobrazu.

Nauczyłem się tak wiele o Irlandii, czytając o wielu podróżach Patricii Monaghan do jej rodzinnego kraju. Studiowała boginie na całym świecie, ale sama mając irlandzkie dziedzictwo uwielbiałam ją słuchać. Widziałem, jak przemawiała na kilku wydarzeniach z Celtyckiej Duchowości. Niestety zmarła około 2013 roku.

Wyznawcy Brygidy są Brygantami

Według Irlandczyków, Brygida przyniosła ludzkości kilka użytecznych rzeczy. Pewnego wieczora wymyśliła gwizdanie, by zadzwonić do przyjaciół. Wymyśliła przenikliwy, zrozpaczony, płaczliwy dźwięk, który całkowicie zdewastowana osoba wydaje, gdy żal jest nie do zniesienia, jak wtedy, gdy umiera ukochana osoba. Pewnego dnia weszła z deszczu i nie mogła znaleźć miejsca na powieszenie płaszcza. Zawiesiła go na promieniu słońca, który stał się twardy i twardy, aż płaszcz wyschł. W innej opowieści Brigid przywróciła wzrok niewidomemu przyjacielowi, który poprosił o ponowne zaślepienie, aby jej dusza nie była kuszona pięknem natury. Jest to prawdopodobnie ta historia, która łączy Brigida, gdy bogini mówi, że leczy choroby oczu.

Starożytne uwielbienie bogini ognia trwało prawie do czasów współczesnych, gdzie dziewiętnaście dziewic paliło nieśmiertelny ogień, a dwudziestego dnia cyklu pozostawiła go sama Brigid. Przez ponad dziesięć stuleci Brigid była przywoływana jako Święta, a nie Bogini, zakonnice zamiast kapłanek. Nawet po tym, jak chrześcijaństwo przybyło do Irlandii w piątym wieku, a sanktuarium stało się klasztorem, starożytne obrzędy były nienaruszone. Ale 600 lat później Henry de Londres, arcybiskup Dublina, zrozumiał pogańskie znaczenie tych płomieni. Pożary zostały ugaszone, ale w 1993 r. Siostry św. Brygidy, zwane Brygandynami, ponownie zapalają święty ogień Kildare, który teraz płonie nieustannie, jako symbol pokoju i uzdrowienia.

Ludzie szukają w Irlandii świętych studni Brigida

Woda jest również uważana za świętą i symbol bogini. Kiedyś prawie 30 świętych studni wydobyło się w pobliżu Kildare, a największa jest do dziś używana jako kapliczka lecznicza. Święte studnie wciąż mają bardzo ważne miejsce i moc w Irlandii ze względu na ich źródła z głębi ziemi. Uważa się, że zawierają energię nocnego słońca i sposób, w jaki woda przechwytuje całe światło słoneczne, jak jasne oczy. Same oczy są symbolem tej bogini, a słomiane krzyże, które mają ją uhonorować, nazywane są „ojos de dios” lub „oczami bożymi”.

Kiedy Patricia Monaghan, autorka Red Haired Girl From the Bog, po raz pierwszy poszła szukać studni Brigid, była zszokowana, gdy znalazła maleńką studnię z jednym płomieniem świecy i trzema innymi gośćmi. Rozmawiała z miejscowym mężczyzną w pobliżu maleńkiej świątyni, którą znaleźli, a on powiedział: „Nie jesteś Irlandczykiem. Uważam, że niewielu z waszych amerykańskich rodaków jest bardzo zainteresowanych duchowością. Ale to nasza duchowość trzymała Irlandczyków razem w trudnych czasach. ”Mówi o głodzie ziemniaczanym, gdy Irlandczycy głodowali, a Brytyjczycy rzeczywiście wzięli swoje krowy, jedyne źródło mleka dla dzieci i zajęli ich ziemię . Świat jest pełen takich okrucieństw i pozostaje tajemnicą, dlaczego inni pozwolą krajowi umrzeć z głodu lub gorzej, i nie będą próbowali pomóc.

Podróżni przyjeżdżają do Irlandii w Imbolc, aby oddać cześć brygadzie

Monaghan spotkał kilku Brygidynów, którzy nigdy nie wyobrażali sobie ponownego ożywienia świętych pożarów. Duch działa w tajemniczy sposób, szczególnie w Irlandii. Teraz ludzie przychodzą nieprzerwanie przez cały rok, aby odwiedzić święte studnie, które pozostają. Patricia Monaghan jest zachwycona, że ​​duża liczba Brygidych wyznawców wychodzi teraz na rytuały. Imbolc, czyli rytuały zimowe / wiosenne, są najbardziej zajęte. Teraz wielu ludzi, chrześcijan, pogan, mężczyzn i kobiet, ponownie zaczęło odprawiać te święte obrzędy, tak jak kapłanki i mniszki przed wiekami. Monaghan mówi o „odczuciu cudu obecności Brygidy”. Dla niej oznaczało to moc budowania mostów między ludźmi, religiami, kulturami i płciami. Czasami dokonujemy jednej małej zmiany, która ma nieoczekiwane i wielkie konsekwencje. Kiedy ludzie mają kontakt z wewnętrznymi korzeniami ich ziemi, dotyka ich w miejscach, w których nigdy nie zdawali sobie sprawy, że to zrobi. Pod koniec swojej ostatniej wizyty usłyszała radosny śpiew o powrocie Springa. Niezależnie od tego, czy był to chrześcijanin, czy poganin, nie miało to żadnego znaczenia, głosów nie można było odróżnić. Nie powinny też być, gdy wszyscy wielbią i świętują jako jedność.

Główne święto Brygidy, dzień, w którym Bogini wyłoniła się z Zaświatów, w którym spędziła zimę, było obchodzone 2 lutego i nazwane przez Celtów Imbolc. Ten dzień został zmieniony na Candlemas przez chrześcijan. Pojawiła się wtedy, podobnie jak Wiosna, a przynajmniej jej początek. Tradycję tę po raz kolejny zmienił amerykański folklor jako Dzień Świstaka. Wydaje się niezwykłe, że kraj czeka na pojawienie się boskości Zaświatów, albo z wiadomością, że zima już prawie się skończyła, albo czy pojawi się wiosna, zanim pojawi się i ma postać świstaka. Nie ustalono, w jaki sposób ten festiwal jest powiązany z celtyckim, ale ponieważ Brigid jest boginią przetrwania wbrew wszelkim przeciwnościom, tutaj jest w tak dobrym przebraniu, że tylko bardzo spostrzegawczy ją rozpozna. Jasne, czy Brigid nie jest naprawdę genialna, żeby zrobić taki wyczyn?

Brigid, złoto-czerwona kobieta,

Brygida, płomień i plaster miodu,

Brigid, słońce kobiecości,

Brigid, prowadź mnie do domu.

Jesteś kwitnącą gałęzią.

Jesteś schronieniem.

Jesteś moją jasną, cenną wolnością.

Brigid, prowadź mnie do domu.

Autor nieznany