Nawiedzone święte miejsca
„To bardzo czarująca pora nocy,
Kiedy kościoły ziewają, a samo piekło wydycha powietrze
Zaraza na ten świat.
~ William Shakespeare
Czy jest coś tak przerażającego jak nawiedzony kościół? Mogą to być miejsca kultu, ale kościoły w Wielkiej Brytanii są często nawiedzone bardziej niż zamki i dwory. Duchy też nie mają nic przeciwko temu, że niektóre budowle poświęcone są teraz tylko ruinami.
Chociaż wiele nawiedzeń może być szczątkową energią - zwykłym zapisem wydarzeń z przeszłości - czy duchy odwiedzają miejsca, które przyniosły im komfort życia? Jeśli jakiekolwiek miejsce może przynieść pociechę, to miejsce kultu, które zapewniło im ukojenie w życiu fizycznym, może być przyczyną przynajmniej niektórych nawiedzeń.
Jednak cokolwiek powoduje zjawiska paranormalne w tych kościołach, wytwarzają jedne z najlepszych zjawisk paranormalnych, jakie można znaleźć wszędzie.
uzyskać wskazówki
St. Magnus The Martyr Church - Londyn
Stolicy Anglii nie brakuje nawiedzonych gorących miejsc, w tym kościołów. Jednym z najciekawszych jest St. Magnus's na Lower Thames Street.
Zbudowany przez Christophera Wrena po wielkim pożarze Londynu w 1666 r. Kościół stoi na fundamentach wcześniejszego budynku na miejscu lub w pobliżu miejsca z 1234 r.
Istnieją tutaj doniesienia o różnych zjawiskach paranormalnych. Jednym z najczęstszych jest przytłaczające uczucie smutku w pobliżu grobowca Miles Coverdale. Był odpowiedzialny za wyprodukowanie pierwszej Biblii w języku angielskim. Coverdale był także rektorem St. Magnus, później został biskupem Exeter. Michael Coverdale zmarł w 1535 roku i jest pochowany w południowo-wschodnim rogu kościoła. Zbliżając się do jego grobowca wielu odwiedzających zgłosiło niewytłumaczalną i nagłą zmianę w swoich emocjach - zwykle opisywaną jako przytłaczające poczucie depresji. Ten szczególny efekt zwykle ustępuje po kilku minutach opuszczenia okolicy.
Może to oczywiście wynikać z wysokiej emisji elektromagnetycznej (częstotliwości elektromagnetycznej), ale w kościele występują inne zjawiska. Ciekawe jest również to, że odwiedzający odczuwają dokładnie takie same emocje w różnych dniach i o różnych porach.
Innym częstym spotkaniem w kościele jest zaskakujący duch, który pojawia się nagle. Opisy tego mężczyzny są zawsze takie same - nosi czapkę na sutannie sierści i ma bardzo czarne włosy. Tego ducha widzieli nie tylko pracownicy kościoła, ale także rektorzy i ich żony. Jedno z najbardziej przerażających spotkań miało miejsce w kościele - pannie Frew. Siedziała w kościele, pracując nad haftem. Podnosząc wzrok, zobaczyła stojącą przed nią pomarszczoną postać. Jednak patrząc na twarz w poszukiwaniu maski była przerażona, że obecna jest tylko czarna pustka. Pobiegła przerażona z kościoła i zdała raport rektorowi.
Maska śmierci Olivera Cromwella
Oliver Cromwell
Kościół św. Mikołaja, Chiswick, Londyn
Kościół św. Mikołaja, Chiswick, Londyn
Mówi się, że kościół św. Mikołaja nawiedzają córki Olivera Cromwella. Był lordem obrońcą Anglii od 1653 r. Do 1658 r. Po jego śmierci - z powodu posocznicy - we wrześniu 1658 r. Został pochowany w opactwie Westiminster. Uważa się jednak, że jego ostatnim miejscem spoczynku jest kościół św. Mikołaja.
Jego szczątki ekshumowano z Opactwa Westminsterskiego na rozkaz króla Karola II, kiedy monarchia została przywrócona. Ciało zostało następnie ścięte i powieszone w łańcuchy.
Potem mówi się, że ciało zostało wrzucone do dołu, a jego głowa wystawiona na słupie przed Westminster Hall. Jego głowa została zdjęta dopiero w 1684 roku, gdzie została pochowana w Sidney Sussex College, Cambridge - w tym samym college'u, w którym Cromwell uczęszczał jako młody mężczyzna.
Istnieje historia, że córki Cromwella - Mary i Frances - zawarły umowę z jednym ze strażników, którzy byli na służbie w miejscu, gdzie powieszono ciało ojca. Udało im się wymknąć ciało pod osłoną nocy, gdzie było ukryte w rodzinnej krypcie w kościele św. Mikołaja.
Podczas przebudowy kościoła w 1882 r. Wikariusz prawdopodobnie znalazł ciało Cromwella. Jednak w obawie, że jego kościół będzie latarnią dla ciekawskich, zapieczętował trumnę za ścianą i nigdy więcej jej nie zobaczył.
Córki Cromwella, Mary i Frances, były widziane wokół kościoła i cmentarza. Postacie, gdy są widziane, są koloru białego, poruszają się w ciszy od cmentarza i wchodzą do kościoła przez kamienne ściany. Pojawiły się spekulacje, dlaczego jeśli duchy rzeczywiście są córkami Cromwella, powinny prześladować. Czy nadal chronią szczątki ojca?
Wieża św
Katedra św. Andrzeja
Historia, intryga i dramat, które wydarzyły się na przestrzeni wieków, sprawiają, że St. Andrews słynie nie tylko z golfa.
Jednym z jego najbardziej znanych miejsc jest zrujnowana Katedra, która ma długą i krwawą historię. Nic więc dziwnego, że wielu mieszkańców i turystów twierdzi, że obszar jest nawiedzony.
Jednym z najbardziej znanych duchów jest biała dama. To zjawisko było regularnie obserwowane przez ostatnie kilkaset lat. Niektóre teorie sugerują, że była to młoda kobieta, która została stracona podczas reformacji protestanckiej w XVI wieku. Uważa się, że miała zaledwie 21 lat i została spalona na stosie. Świadkowie zgłaszają również zapach palących się żarówek i słyszą trzask płomieni w pobliżu miejsca, w którym miała miejsce jej egzekucja.
Twierdzi się również, że to samo objawienie może nawiedzać jedną z wież katedry. Para doniosła, że widziała zjawę kobiety w pobliżu wieży Ściany Opactwa. Postać zbliżyła się do nich i zdawała się nieść ze sobą modlitewnik i miała jasną zasłonę. Para była zaskoczona, gdy młoda kobieta zniknęła przed nimi.
Jest jeszcze inna historia związana z białą damą. Nie wiadomo, czy są to dwa różne duchy, czy tylko jeden przejawiający się na różne sposoby. Historia tej białej damy - opisywanej jako wyjątkowo piękna - mówi, że prześladuje ona tereny, ponieważ jej trumna została naruszona.
Świadkowie opisują ją jako ubraną w długą białą sukienkę z różańcem w dłoni. Ponadto wielu świadków twierdzi, że nosiła białe skórzane rękawiczki. Opowiadana jest historia, że w 1868 r. Dwóch kamieniarzy przeprowadzających restaurację w katedrze przedarło się przez zamknięty pokój i znalazło szereg trumien. W jednym leżało ciało dobrze zachowanej i pięknej młodej kobiety w bieli, w białych skórzanych rękawiczkach.
Inni badacze spekulowali, że biała dama może być jednym z niewielu objawień, które można zobaczyć w pobliżu ściany opactwa, która biegnie równolegle do ścieżki prowadzącej na zewnątrz katedry. W tym miejscu pochowano ofiary zarazy. Miejsca, w których miały miejsce gromady zarazy, są dobrze znane z dziwnych świateł i innych przejawów. Więc bez względu na to, czy biała dama jest ofiarą swoich przekonań religijnych, ofiarą zarazy, czy denerwuje się zaniepokojoną trumną, możemy nigdy nie wiedzieć.
Mnich nawiedza inny obszar katedry, w Wieży Św. Reguły. Najbardziej zaskakujący incydent miał miejsce w latach 50. XX wieku. Gość wchodził po kamiennych spiralnych schodach i dotarł do połowy. Nagle pomyślał, że traci równowagę i chwycił się poręczy, by się uspokoić. Potem podniósł wzrok i był zszokowany, widząc postać stojącą kilka kroków wyżej. Był to mężczyzna ubrany w sutannę lub płaszcz.
Gość był jeszcze bardziej zdenerwowany, gdy postać przemówiła do niego i zapytała:
„Wszystko w porządku? Czy mogę zaoferować ci ramię?”
Gość znalazł głos i grzecznie odrzucił ofertę, ale podziękował odzianej w szatę postaci, po czym ruszył dalej, nerwowo przeciskając się obok mężczyzny na wąskich schodach.
Co ciekawe, dopiero później uświadomił sobie ze szokiem, że nie odczuwał żadnego oporu ani nacisku, kiedy minął postać w maleńkim obszarze na schodach. Zapytał o to, kto był z nim w wieży, ale zapewniono go, że był jedyną obecną osobą.
Wygląda na to, że gość spotkał miłego i pomocnego upiornego mnicha z Wieży Św. Reguły. Badania przeprowadzone przez Williama T. Linskilla, byłego dziekana Guild of St. Andrews, wierzyły, że uprzejmym duchem był duch Roberta de Montrose, poprzedniego przeora St. Andrews setki lat temu. Przeżyty przeor często często wspinał się po wieży w noc księżycową, aby cieszyć się widokiem.
Minsden Chapel, Hertfordshire.
Kaplica Minsdenów
Minsden Chapel, Preston, Hertfordshire
Ta starożytna ruina pochodzi z XIV wieku i przestała być użyta jako miejsce kultu w XVIII wieku. Twierdzi się, że kaplica znajduje się na szczycie niegdysiejszej celi pustelnika. Istnieją również domniemane powiązania z tą starą kaplicą i templariuszami, których siedziba główna w Temple Dinsley znajduje się w pobliżu.
Mówi się, że jeden duch nawiedza zniszczone schody w noc Halloween. Postać opisana jest jako mnich. Istnieje również domniemane zdjęcie wykonane przez lokalnego historyka Reginala Hinda w latach 30. XX wieku. Historyk był tak zaintrygowany ruinami, że wynajmował je od właściciela na resztę życia. Nawet ostrzegł każdego, kto zbliża się do jego ukochanych ruin:
„Przestępcy i świętokradzcy ostrzegają, bo pójdę dalej
przeciwko nim z najwyższym rygorem prawa, a po mojej śmierci i
pogrzebie, będę starał się, na wszelkie upiorne sposoby, chronić go i prześladować
święte ściany ".
Jego śmierć w 1949 roku była dziwna. Gdy rozmawiał z bliskim przyjacielem na pobliskim dworcu kolejowym Hitchin, spokojnie wyszedł przed pociąg i wjechał na stację - naturalnie został zabity natychmiast. Nie wskazał jednak na zamiar popełnienia samobójstwa ani nawet na depresję. Jego grób znajduje się poniżej zarośli jego ukochanych ruin.
Być może Reginald jest obecnie jednym z duchów odpowiedzialnych za nadprzyrodzone wydarzenia, o których mówi się, że mają miejsce w ruinach. Wydarzenia te obejmują tajemniczy dźwięk dzwonów i coś, co zostało opisane jako brzęczące łańcuchy. Inni świadkowie twierdzili, że słyszą muzykę wokół ruin, gdy nie było dla niej fizycznego źródła. Pojawia się także objawienie kobiety - niektóre źródła podają, że była zakonnicą - zamordowaną w pobliżu kaplicy. Zgłoszono również świecący krzyż, a także dziwne światła. Inne objawienia obserwowane w ruinach to małe duchowe dziecko, a także upiorne satanistyczne sabat.
Zwierzęta reagują również bardzo dziwnie, gdy są w pobliżu ruin. Obserwatorzy donosili, że zwierzęta reagują nerwowo i agresywnie na obszary ruin, ale nic nie jest w stanie wywołać tej reakcji. Szczególnie psy, koty i konie są bardzo wrażliwe na zjawiska paranormalne i mogą odbierać energię, której ludzie nie są w stanie wyczuć.
Wnioski
Mam nadzieję, że podobała ci się wycieczka po tych nawiedzonych świętych miejscach, a jeśli masz jakieś własne historie do podzielenia się, daj mi znać w sekcji komentarzy.
© Seeker7 (Helen M Howell) 30 lipca 2013 r
